سلام

راستی پیشه گان را باید در ظرفی از طلا قرار داد؛ چرا که از راستی آنان باطلی نخیزد و از کردار آنان تاریکی، بر دل ظرف قلوب ننشیند.

همانا دروغ همچو گوگردی است که بر سنگ چخماق نشیند تا زشتی سنگ را بپوشاند؛ لکن نمیداند که این خیر صغیر با کوچکترین اصطکاکی تار و پود درختان را از هم میتند و درختان را به دام مرگ و چه بسا انسان ها را به کام مرگ نشاند.

دروغ اهل حق بسا سنگین تر از راستی باطلان باشد. چرا که از باطل جز شر نخیزد و از حق جز راستی.

سلام  باران

چند روزی است که به هوای تو قطرات باران را نگاه میکنم. شاید در بین انها یکی؛ عکس تو باشد. شاید در برخورد قطرات به زمین، پژواک صدای تو آید.خجسته بارانی که با چشم باز و درشت می آید.خجسته باد تمام قطرات شبنم.من هیچگاه اسیر طوفان نشده ام لکن این زنجیر زلف توست که بر گردنم سنگینی میکند. کاش بشود تو را روی کف دستانم قرار دهم. و آرام نگاهت کنم.آنگاه گرمای دستان من و خنکی ذات تو با هم آمیخته میشوند. و این حاصلی ندارد جز تولد باران از بخار عشق...

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام ای آقای مهربان من

گفتم مهربان چرا که فقط همین اسم برایت باقی مانده است.دیگر عدالت مفهومی ندارد.دیگر خونخواهی معنا ندارد. آسیاب آسیاب بان شکسته تر از همیشه . دیگر مهربانی همم اثری ندارد.ما با تمام وجود منتظر تو بودیم؛ اما باز باختیم. در این تب امتحان سیاست.

من نمی توانم تشخیص بدهم حق با کیست. زیرا همه به تو نامه      نویسند.من از کجا بفهم که دیکتاتور به چه کسی میگویند.من از کجا بفهم که آزادی در کدام قالب باید گنجانده شود.دیگر امیدی به چندم بهمن هم ندارم. دیگر امیدی به نیمه خرداد هم نیست.

مهربانا! گر خاطر عزیزت را با حرفهایم آزرده کردم ببخش مرا. چون که من سیاه تر از همییشه به آینده نگاره میکنم.